2007-08-31/10:48:00
Sporun farklı alanlarında istenilen başarıyı elde etmek konusunda birçok yöntemden, yoldan, programdan söz edilebilir. Ben, bir şehrin sporda başarılar elde etmesinin üç anahtarı olduğuna inananlardanım. “İnanmak”, “ekiple birlik olmak” ve “uygulamak” ile özetleyebileceğim süreçlerden geçen her gayretin, beklentileri karşıladığına hayatım boyunca tanık oldum. Esasen bu, hedefi olanların hayatın diğer alanlarında başarılı olmasının da temel öngörülerini oluşturuyor.
42Sporayna Dergisini büyük bir özveri ile hazırlayan Mirror Ajans ekibinin duygularını Haziran sayısındaki yazısına aktaran, derginin yükünü taşıyan naif delikanlı Ahmet Ergün’ün söylemek istedikleriyle, benim olmasını arzu ettiğim şu üç meseleyi bir araya getirince yapılacak çok iş olduğu sonucuna ulaşmak daha kolay oluyor. Konya’yı ve sporu sevdiği iddiasında olanlardan çoğunun, Konya’nın tek spor dergisine destek vermediklerinden yakınan Ergün’ün söylemek istediği çok basit aslında: “Yeniyiz, özveriliyiz, emeğimize saygı istiyoruz”. Marifetin iltifata tâbi olduğunu bilenlere ihtiyaç, hiçbir zeminde bitmez. Hep mühim gördüğüm bu iltifat konusunun, elle tutulur desteklerle dergiyi daha iyi yerlere getireceğine inanıyorum.
Bu kadim şehirde nihayet, sporun amacını bize has değerlerle yoğurmuş, bu amaçla yola çıkmış ve doğrusu hiç de alışık olmadığımız projelerini taraftarın ayağına getirmeye azmetmiş bir sivil toplum kuruluşu neşvünema buldu. Konyaspor’un başarısına destek için kolları sıvayan Konyasporlular Derneği, Türkiye’de birçok taraftar derneğinin aklına bile gelmeyen, yokluğunu hep gördüğümüz ve benim “Tribün ahlakı” olarak adlandırdığım kavramın yeni icraatçısı olarak karşımıza çıktı. Kuruluşundan sonra kimilerinin belki de taraftarı bölmek kabilinden algıladığı derneğin, “genç insanları tribünde eğitmek” planı olduğunu bilmeyenler bulunabilir. Son günlerde derneğe değişik vesilelerle gidişimizde öğrendiğim şu alkışlanası tavrın, ulusal medyada niyeti düzgün olanlarca âşikâr edileceğini umuyorum. Burada herhangi bir dernekten söz etmiyorum. Adam gibi taraftar yetiştirmeyi göze almış, ahlaki değerlerin tribünlerde erozyon geçirdiği Türkiye liglerinde yeni bir taraftar neslinin hoşgörü içinde yetişmesine katkıda bulunmayı vadeden bir dernekten söz ediyorum. Bu büyük bir Konya hoşgörüsü ve hemşehri tavrıdır. Kayserispor maçında rüştünü ispat eden bu genç taraftar kitlesinin görülmeye değer, küfürsüz, argosuz coşkusunun daim olması en büyük arzumuzdur. Ekrem Coşkun ve ekibi olması gerekenin yolunu açmıştır. Tribünde hiyerarşik bir düzen kurarak futbolun bir seyir, bir eğlence oyunu olduğunu genç insanların kafasına yerleştirme hedefi güden bu öngörünün, sonraki nesilde gerçekleşecek olumlu etkisini düşünmeye hazır olun. Eğitimin sadece okulun, ailenin yahut çevrenin işi olmadığını görebilen dernek yönetimi, Konya stadyumuna misafir olacak takım ve seyircilere bulaşacak bu yeni tavırla, aradan seneler geçmesine rağmen hafızalardan silinmeyen Tarsusidmanyurdu maçının gölgelediği Konyalı imajının silinmesine de imkân sağlayacaktır. Bütün bunlar elbette ki, hedefin sürekliliği ve takibi halinde gerçekleşecek işlerdir. Yazdıklarımla, derneği aşırıya kaçacak şekilde yücelttiğim düşünülebilir. Hayır, derneğin “tribün ahlakına” hizmet edecek böyle bir niyeti olduğunu başkanından dinlememiş olsaydım, bunları yazmaya değer bir şey de olmayacaktı. Kaldı ki, Konya’da bildiğim kadarıyla 2000’den fazla dernek vardır ve pratik sonuçları itibarıyla “insan dayanışmasına” çabalayanı tabir uygunsa devede kulak misalidir.
Bu sezon Konyaspor, 42Sporayna Dergisi ve taraftar derneğiyle “dışarıdan” iki yeni destek almış olacak. Konyaspor yönetimi tarafından, ne dergiyi çıkaran arkadaşlarıma bunu tavsiye eden olmuştur, ne de bir taraftar derneği kurulması gerektiği ilhamını veren. Yazımın başında dile getirdiğim inanmak, ekiple birlik olmak ve bunu gerçekleştirmek niyetini, birer taraftar olan bu iki oluşum gerçekleştirmiştir. Darısı Konyaspor’un başınadır. Son yıllarda bir türlü elde edilmeyen Avrupa Kupalarına aday güçlü bir Konyaspor’u başarılı kılacak olan işte o üç şeydir.
Sporun farklı alanlarında istenilen başarıyı elde etmek konusunda birçok yöntemden, yoldan, programdan söz edilebilir. Ben, bir şehrin sporda başarılar elde etmesinin üç anahtarı olduğuna inananlardanım. “İnanmak”, “ekiple birlik olmak” ve “uygulamak” ile özetleyebileceğim süreçlerden geçen her gayretin, beklentileri karşıladığına hayatım boyunca tanık oldum. Esasen bu, hedefi olanların hayatın diğer alanlarında başarılı olmasının da temel öngörülerini oluşturuyor.
42Sporayna Dergisini büyük bir özveri ile hazırlayan Mirror Ajans ekibinin duygularını Haziran sayısındaki yazısına aktaran, derginin yükünü taşıyan naif delikanlı Ahmet Ergün’ün söylemek istedikleriyle, benim olmasını arzu ettiğim şu üç meseleyi bir araya getirince yapılacak çok iş olduğu sonucuna ulaşmak daha kolay oluyor. Konya’yı ve sporu sevdiği iddiasında olanlardan çoğunun, Konya’nın tek spor dergisine destek vermediklerinden yakınan Ergün’ün söylemek istediği çok basit aslında: “Yeniyiz, özveriliyiz, emeğimize saygı istiyoruz”. Marifetin iltifata tâbi olduğunu bilenlere ihtiyaç, hiçbir zeminde bitmez. Hep mühim gördüğüm bu iltifat konusunun, elle tutulur desteklerle dergiyi daha iyi yerlere getireceğine inanıyorum.
Bu kadim şehirde nihayet, sporun amacını bize has değerlerle yoğurmuş, bu amaçla yola çıkmış ve doğrusu hiç de alışık olmadığımız projelerini taraftarın ayağına getirmeye azmetmiş bir sivil toplum kuruluşu neşvünema buldu. Konyaspor’un başarısına destek için kolları sıvayan Konyasporlular Derneği, Türkiye’de birçok taraftar derneğinin aklına bile gelmeyen, yokluğunu hep gördüğümüz ve benim “Tribün ahlakı” olarak adlandırdığım kavramın yeni icraatçısı olarak karşımıza çıktı. Kuruluşundan sonra kimilerinin belki de taraftarı bölmek kabilinden algıladığı derneğin, “genç insanları tribünde eğitmek” planı olduğunu bilmeyenler bulunabilir. Son günlerde derneğe değişik vesilelerle gidişimizde öğrendiğim şu alkışlanası tavrın, ulusal medyada niyeti düzgün olanlarca âşikâr edileceğini umuyorum. Burada herhangi bir dernekten söz etmiyorum. Adam gibi taraftar yetiştirmeyi göze almış, ahlaki değerlerin tribünlerde erozyon geçirdiği Türkiye liglerinde yeni bir taraftar neslinin hoşgörü içinde yetişmesine katkıda bulunmayı vadeden bir dernekten söz ediyorum. Bu büyük bir Konya hoşgörüsü ve hemşehri tavrıdır. Kayserispor maçında rüştünü ispat eden bu genç taraftar kitlesinin görülmeye değer, küfürsüz, argosuz coşkusunun daim olması en büyük arzumuzdur. Ekrem Coşkun ve ekibi olması gerekenin yolunu açmıştır. Tribünde hiyerarşik bir düzen kurarak futbolun bir seyir, bir eğlence oyunu olduğunu genç insanların kafasına yerleştirme hedefi güden bu öngörünün, sonraki nesilde gerçekleşecek olumlu etkisini düşünmeye hazır olun. Eğitimin sadece okulun, ailenin yahut çevrenin işi olmadığını görebilen dernek yönetimi, Konya stadyumuna misafir olacak takım ve seyircilere bulaşacak bu yeni tavırla, aradan seneler geçmesine rağmen hafızalardan silinmeyen Tarsusidmanyurdu maçının gölgelediği Konyalı imajının silinmesine de imkân sağlayacaktır. Bütün bunlar elbette ki, hedefin sürekliliği ve takibi halinde gerçekleşecek işlerdir. Yazdıklarımla, derneği aşırıya kaçacak şekilde yücelttiğim düşünülebilir. Hayır, derneğin “tribün ahlakına” hizmet edecek böyle bir niyeti olduğunu başkanından dinlememiş olsaydım, bunları yazmaya değer bir şey de olmayacaktı. Kaldı ki, Konya’da bildiğim kadarıyla 2000’den fazla dernek vardır ve pratik sonuçları itibarıyla “insan dayanışmasına” çabalayanı tabir uygunsa devede kulak misalidir.
Bu sezon Konyaspor, 42Sporayna Dergisi ve taraftar derneğiyle “dışarıdan” iki yeni destek almış olacak. Konyaspor yönetimi tarafından, ne dergiyi çıkaran arkadaşlarıma bunu tavsiye eden olmuştur, ne de bir taraftar derneği kurulması gerektiği ilhamını veren. Yazımın başında dile getirdiğim inanmak, ekiple birlik olmak ve bunu gerçekleştirmek niyetini, birer taraftar olan bu iki oluşum gerçekleştirmiştir. Darısı Konyaspor’un başınadır. Son yıllarda bir türlü elde edilmeyen Avrupa Kupalarına aday güçlü bir Konyaspor’u başarılı kılacak olan işte o üç şeydir.
0 yorum:
Yorum Gönder