İngiltere’de
ilkokul çocuklarına okutulan ders kitabından bir alıntı hikâye.
İngiltere Devleti bu hikayeyi kendi çocuklarına başkalarına köle
olmamaları için ne yapmalarını öğrenmeleri amacıyla mı, yoksa başkalarını nasıl köle yapacaklarını öğrenmeleri amacıyla mı ders kitabına koymuş acaba?
Bir zamanlar dünyanın en emperyalist ülkesinin İngiltere olduğunu düşününce.
Zamanın
birinde bir çiftikte küçük bir kırmızı tavuk yaşarmış. Tavuk kendi
yiyeceğini kendi bulur ve bu güzel çiftlikte çok mutlu bir hayat
yaşarmış. Bir gün buğday taneleri bulmuş ve bunları ekerek daha çok
yiyecek elde edeceğini düşünmüş. Ancak nasıl ekeceğini bilmediği için
arkadaşlarından yardım istemiş:
- Bu buğday tanelerini ekmek için kim bana yardım edecek?
Ördek cevaplamış:
- Ben yardım edemem, ancak
istersen sana kahve tohumu satabilirim. Buğday yerine kahve ekersen,
çok para kazanır ve istediğin kadar buğday alırsın.
Domuz oradan seslenmiş:
- Ben de yardım edemem, ancak kahve ekersen ürünlerini ben satın alırım.
Fare hemen atlamış :
- Ben buğday ekiminden anlamam ancak kahve ekmek için gereken parayı sana borç verebilirim, sonra ödersin.
Ticaretten ve tarımdan
anlamayan şirin kırmızı tavuk, bu sözler sonrasında kahve ekmeye karar
vermiş ve buğdaydan vaz geçmiş. Ancak kahve nasıl ekilir bilmediğinden
yine yardım istemiş:
- Kahve ekmek için kim bana yardım edecek?
Ördek:
- Ben yardım edemem, ancak kahvenin çabuk büyümesi için gereken gübreyi sana satabilirim demiş.
Domuz:
- Ben kahve yetiştirmekten anlamam ancak kahveleri zararlı
böceklerden korumak için ilaca ihtiyacın var, istersen sana satarım
demiş.
Fare de:
- Gübre ve ilaç için gereken parayı istersen sana borç olarak veririm demiş.
Sonunda küçük kırmızı
tavuk çalışmaya başlamış, çalışmıııııış çalışmış. Kahve yetiştirmek
buğday yetiştirmekten daha zormuş ve daha çok gübre ve ilaç
gerekiyormuş. Ama tavuğumuz sonunda çok zengin olacağını hayal ederek
sabretmiş. Ve sonunda hasat zamanı gelmiş ve gerçekten de tavuk çok
miktarda ürün elde etmiş, kendisine yol gösteren arkadaşlarına
seslenmiş:
- Kahveleri satmama kim yardım edecek?
Ördek:
- Ben yardım edemem, ancak kahveleri işlemek ve paketlemek için benim fabrikama getirmelisin.
Domuz:
- Ben de yardım edemem, zaten her önüne gelen kahve ektiği için kahve fiyatları çok düştü, senin kahven beş para etmez.
Fare:
- Ben bu işlerden anlamam, ayrıca artık sana verdiğim borçları ödemen lazım.
Sonunda küçük kırmızı
tavuk gerçeğin farkına varmış ve buğday yerine kahve ekmenin büyük bir
hata olduğunu anlamış, çünkü borç içinde imiş ve yiyecek tek bir lokması
yokmuş. Açlıktan ölmemek için yine yardım istemiş:
- Yiyecek bir kaç lokma bulmama kim yardım edecek?
Ördek:
- Ben yardım edemem, senin hiç paran yok.
Domuz:
- Ben de yardım edemem, zaten herkes kahve ektiği için buğday eken de kalmadı, yiyecek yok.
Fare:
- Ben yiyecek bulamam. Ancak bana borçlarını ödemediğin için para
yerine senin tarlanı almak zorundayım, iyi bir tavuk olursan, belki
senin o tarlada boğaz tokluğuna çalışıp, benim için buğday yetiştirmene
izin verebilirim.
Şimdilerde bizim küçük
kırmızı tavuğumuz, artık farenin olan eski tarlasında buğday
yetiştiriyor ve karnını doyurmaya çalışıyormuş ...
Not: Bu öykü İngiltere'de ilkokullarda okutulan "Little Red Hen" adlı kitaptan alınmıştır.
Kaynak : Ingiltere de ilkokullarda okuma kitabi olarak okutulan 'The Little Red Hen' kitabi
