29 Temmuz 2015

Hah Köyünde Bİr Sonbahar Günü




Hah Köyündeyim, Eylül 2013
2013 yılı Eylül ayının 9. günüydü. Midyat’ta her zamanki yerimde çayımı içerken kaldırımdan gelip geçenleri uzun uzun seyrettim. Burada olmak başka yerlerde olmaktan hep farklı gelir bana. Farklı lisanlar, kültürler, dinler ve yaşamların hayata kattığı desenlerin orta yeridir buralar. İkinci çaydan sonra kalkıp Hah köyüne doğru yola koyuldum.


Değiştirilmiş köy adları yerine eskisini kullanmayı tercih ettiğimden Anıtlı demeyeceğim. Dargeçit yolundan doğuya doğru 20 kilometre kadar gitmem lazım. Yol boyunca gördüğüm üzüm bağları çoktan bozulmuş. Ortalık sararıp solmuş. Sonbahar yakışmış topraklara. Şimdilerde köylerde pekmezler kaynatılıyor olmalı. 

 
Yevnon Cepe
Meryem Ana kilisesine geldiğimde kimseler yoktu. Avluya girip konuşacağım birini aradım. Az sonra orta yaşlı bir papazla 10 kadar rahibe avludan geçip kiliseye girdiler. Biraz sonra da siyah takım elbiseli, kravatlı, siyah fötr şapkalı biri geldi. Avluda başka kimse yok. Birbirimize baktık. 


Yaşlı Süryaniler hep bu mevsimde, Eylül’de gelirler Tur Abdin’deki köylerine. Muhtemelen İsveç’te yaşayan ve uzun öyküleri olan biridir dedim. Şapkasını çıkarıp takkesini geçirdi başına. Birbirimize doğru birkaç adım attık. Adım Yevnon Cepe dedi, ruhaniyim. Kartını uzattı. Küçük bir broşüre benzeyen böylesi bir kartı ilk kez gördüm. Bir yüzünde Tur Abdin sınırları kırmızıya boyanmış Türkiye haritası, diğer yüzünde kilisenin fotoğrafı var. Adının altında Pfarrer der Syrisch-Orthodoxen Kirche ibaresi. Almanya’ya seneler önce gidip yerleşmiş. Doğduğu köye her yıl olduğu gibi ziyarete gelmiş. Bir süre avluda dolaşıp konuştuk. Sonra da yanımıza manastırın görevlisi Aziz geldi. Yaşlı ruhani diğer yaşıtlarına çok benzeyen öyküsünü uzun uzun anlattı.  
 Eski adı Hubhi olan Hah köyünün değiştirilmiş adı Anıtlı.


Kadim Tur Abdin topraklarında hayli yer gördüm. Camilere, manastırlara, hanlara, saraylara uğradım. Buralarda yaşadığım sürece de artan merakıma uymaya devam edeceğim.
Ben, Çetin Ekin, Hahlı Aho Akyüz, Öğrencilerim İsmet Akan, Gökhan Yeşilmen




0 yorum: